escuso
Galician
Etymology 1
From Old Galician and Old Portuguese escuso (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Latin abscōnsus.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /esˈkuso̝/
Adjective
escuso m (feminine singular escusa, masculine plural escusos, feminine plural escusas)
- (archaic) hidden, concealed
Derived terms
- a escusa
- Escusa
- escusado
- escusalla
- Escusalla
- Vilaescusa
Verb
escuso m (feminine singular escusa, masculine plural escusos, feminine plural escusas)
- (archaic) past participle of esconder
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
escuso
- first-person singular present indicative of escusar
References
- “escuso” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “escus” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “escuso” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “escuso” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “escusado” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “esconder”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese
Verb
escuso
- first-person singular present indicative of escusar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /esˈkuso/ [esˈku.so]
- Rhymes: -uso
- Syllabification: es‧cu‧so
Verb
escuso
- first-person singular present indicative of escusar