afkanselen
Dutch
Etymology
Compound of af + kansel + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfˌkɑn.sə.lə(n)/
- Hyphenation: af‧kan‧se‧len
Verb
afkanselen
- (transitive, rare) to lecture, to berate, to sermonise
- 1921 January 30, W. van der Vlugt, "Antwoord op de „kantteekeningen” van ds. F. C. Fleischer. III (slot)", De Zondagsbode, vol. 34, no. 13, page 99.
- En mag ik tevens den geduldigen lezer de vraag stellen, of iemand, die mij afkanselt, gelijk die broeder in de tweede kolom van bladzijde 58 het heeft gedaan, daarmeê niet eigen onkunde en onbedachtzaamheid veel zichtbaarder aan de kaak stelt dan mijn „gemis aan liefde” jegens mijne „moeder” de gemeente?
- (please add an English translation of this quote)
- 1921 January 30, W. van der Vlugt, "Antwoord op de „kantteekeningen” van ds. F. C. Fleischer. III (slot)", De Zondagsbode, vol. 34, no. 13, page 99.
Inflection
| Inflection of afkanselen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afkanselen | |||
| past singular | kanselde af | |||
| past participle | afgekanseld | |||
| infinitive | afkanselen | |||
| gerund | afkanselen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kansel af | kanselde af | afkansel | afkanselde |
| 2nd person sing. (jij) | kanselt af | kanselde af | afkanselt | afkanselde |
| 2nd person sing. (u) | kanselt af | kanselde af | afkanselt | afkanselde |
| 2nd person sing. (gij) | kanselt af | kanselde af | afkanselt | afkanselde |
| 3rd person singular | kanselt af | kanselde af | afkanselt | afkanselde |
| plural | kanselen af | kanselden af | afkanselen | afkanselden |
| subjunctive sing.1 | kansele af | kanselde af | afkansele | afkanselde |
| subjunctive plur.1 | kanselen af | kanselden af | afkanselen | afkanselden |
| imperative sing. | kansel af | |||
| imperative plur.1 | kanselt af | |||
| participles | afkanselend | afgekanseld | ||
| 1) Archaic. | ||||