eruditus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ērudiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eː.ruˈdiː.tus/, [eːrʊˈd̪iːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /e.ruˈdi.tus/, [eruˈd̪iːt̪us]
Participle
ērudītus (feminine ērudīta, neuter ērudītum, comparative ērudītior, superlative ērudītissimus, adverb ērudītē); first/second-declension participle
- instructed, educated, cultivated, enlightened, learned
- to be of, with, or having understanding
- 405 CE, Jerome, Vulgate Proverbs 17:27:
- Quī moderātur sermōnēs suōs doctus et prūdēns est: et pretiōsī spīritūs vir ērudītus.
- He that setteth bounds to his words is knowing and wise: and the man of understanding is of a precious spirit.
(Douay-Rheims trans., Challoner rev.: 1752 CE)
- He that setteth bounds to his words is knowing and wise: and the man of understanding is of a precious spirit.
- Quī moderātur sermōnēs suōs doctus et prūdēns est: et pretiōsī spīritūs vir ērudītus.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ērudītus | ērudīta | ērudītum | ērudītī | ērudītae | ērudīta | |
Genitive | ērudītī | ērudītae | ērudītī | ērudītōrum | ērudītārum | ērudītōrum | |
Dative | ērudītō | ērudītō | ērudītīs | ||||
Accusative | ērudītum | ērudītam | ērudītum | ērudītōs | ērudītās | ērudīta | |
Ablative | ērudītō | ērudītā | ērudītō | ērudītīs | |||
Vocative | ērudīte | ērudīta | ērudītum | ērudītī | ērudītae | ērudīta |
Descendants
- Catalan: erudit
- → English: erudite
- French: érudit
- Friulian: erudît
- Galician: erudito
- Italian: erudito
- Occitan: erudit
- Piedmontese: erudì
- Portuguese: erudito
- Romanian: erudit
- Spanish: erudito
References
- “eruditus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “eruditus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- eruditus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- a man of profound erudition: vir perfecte planeque eruditus
- a man perfect in all branches of learning: vir omni doctrina eruditus
- to have received a liberal education: optimis studiis or artibus, optimarum artium studiis eruditum esse
- a man of profound erudition: vir perfecte planeque eruditus