Erster
See also: erster
German
Etymology
Substantivisation of erster (“first”)
Pronunciation
Audio (file)
Noun
Erster m (genitive Ersten, plural Erste, female Erste)
- winner (person in first place)
Declension
Inflection of Erster
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
m gender | strong declension | |||
nominative | Erster | Erste | ||
genitive | Ersten | Erster | ||
dative | Erstem | Ersten | ||
accusative | Ersten | Erste | ||
weak declension | ||||
nominative | der | Erste | die | Ersten |
genitive | des | Ersten | der | Ersten |
dative | dem | Ersten | den | Ersten |
accusative | den | Ersten | die | Ersten |
mixed declension | ||||
nominative | ein | Erster | keine | Ersten |
genitive | eines | Ersten | keiner | Ersten |
dative | einem | Ersten | keinen | Ersten |
accusative | einen | Ersten | keine | Ersten |
Noun
Erster f
- inflection of Erste:
- strong genitive/dative singular
- strong genitive plural