Ernennbarkeit
German
Etymology
ernennbar + -keit
Noun
Ernennbarkeit f (genitive Ernennbarkeit, no plural)
- appointability
Declension
Declension of Ernennbarkeit (uncountable)
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | eine | die | Ernennbarkeit |
genitive | einer | der | Ernennbarkeit |
dative | einer | der | Ernennbarkeit |
accusative | eine | die | Ernennbarkeit |