ermek

ermek

See also: érmék and érmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایرمك‎ (ermek, “to attain, reach, mature”), from Proto-Turkic *ẹ̄r- (“to reach”).[1] According to Nişanyan it is akin to Old Turkic [script needed] (er-, “to be”),[2] see more at imek.

Cognate with Old Uyghur [script needed] (er-, “to reach”), Khalaj [script needed] (ẹ̄̂r-, “to reach”) and possibly Hungarian ér (“to reach”), thought to be a Turkic borrowing. Also related to Old Uyghur [script needed] (ert-, “to pass”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈæɾ.mec/

Verb

ermek (third-person singular simple present erer)

1. (intransitive) to attain, achieve
2. (intransitive) to reach, be long enough to reach
3. (intransitive) to ripen, become ripe, mature
4. (intransitive) to attain sainthood; to be spiritually enlightened, reach spiritual perfection

Conjugation

Conjugation of ermek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			ermek
impersonal participle	imperfective		eren
	perfective		ermiş
	prospective		erecek
personal participle	non-prospective		erdiğim	erdiğin	erdiği	erdiğimiz	erdiğiniz	erdikleri
	prospective		ereceğim	ereceğin	ereceği	ereceğimiz	ereceğiniz	erecekleri
verbal noun			erme
way of doing			eriş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ererim	erersin	erer	ereriz	erersiniz	ererler
		imperfective	eriyorum	eriyorsun	eriyor	eriyoruz	eriyorsunuz	eriyorlar
	past	perfective	erdim	erdin	erdi	erdik	erdiniz	erdiler
		imperfective	eriyordum	eriyordun	eriyordu	eriyorduk	eriyordunuz	eriyorlardı (or eriyordular)
	future		ereceğim	ereceksin	erecek	ereceğiz	ereceksiniz	erecekler
inferential	perfective		ermişim	ermişsin	ermiş	ermişiz	ermişsiniz	ermişler
	aorist		erermişim	erermişsin	erermiş	erermişiz	erermişsiniz	ererlermiş (or erermişlar)
	imperfective		eriyormuşum	eriyormuşsun	eriyormuş	eriyormuşuz	eriyormuşsunuz	eriyorlarmış
conditional	simple		ersem	ersen	erse	ersek	erseniz	erseler
	perfective		erseydim	erseydin	erseydi	erseydik	erseydiniz	erseydiler
optative			ereyim	eresin	ere	erelim	eresiniz	ereler
progressive			ermekteyim	ermektesin	ermekte	ermekteyiz	ermektesiniz	ermekteler
necessitative			ermeliyim	ermelisin	ermeli	ermeliyiz	ermelisiniz	ermeliler
imperative				er	ersin		erin	ersinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	erer miyim?	erer misin?	erer mi?	erer miyiz?	erer misiniz?	ererler mi?
		imperfective	eriyor muyum?	eriyor musun?	eriyor mu?	eriyor muyuz?	eriyor musunuz?	eriyorlar mı?
	past	perfective	erdim mi?	erdin mi?	erdi mi?	erdik mi?	erdiniz mi?	erdiler mi?
		imperfective	eriyor muydum?	eriyor muydun?	eriyor muydu?	eriyor muyduk?	eriyor muydunuz?	eriyorlar mıydı?
	future		erecek miyim?	erecek misin?	erecek mi?	erecek miyiz?	erecek misiniz?	erecekler mi?
inferential	perfective		ermiş miyim?	ermiş misin?	ermiş mi?	ermiş miyiz?	ermiş misiniz?	ermişler mi?
	aorist		erer miymişim?	erer miymişsin?	erer miymiş?	erer miymişiz?	erer miymişsiniz?	ererler miymiş?
	imperfective		eriyor muymuşum?	eriyor muymuşsun?	eriyor muymuş?	eriyor muymuşuz?	eriyor muymuşsunuz?	eriyorlar mıymış?
conditional	simple		ersem mi?	ersen mi?	erse mi?	ersek mi?	erseniz mi?	erseler mi?
	perfective		erse miydim?	erse miydin?	erse miydi?	erse miydik?	erse miydiniz?	erseler miydi?
progressive			ermekte miyim?	ermekte misin?	ermekte mi?	ermekte miyiz?	ermekte misiniz?	ermekteler mi?
necessitative			ermeli miyim?	ermeli misin?	ermeli mi?	ermeli miyiz?	ermeli misiniz?	ermeliler mi?
Negative declarative
infinitive			ermemek
impersonal participle	imperfective		ermeyen
	perfective		ermemiş
	prospective		ermeyecek
personal participle	non-prospective		ermediğim	ermediğin	ermediği	ermediğimiz	ermediğiniz	ermedikleri
	prospective		ermeyeceğim	ermeyeceğin	ermeyeceği	ermeyeceğimiz	ermeyeceğiniz	ermeyecekleri
verbal noun			ermeme
way of doing			ermeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ermem	ermezsin	ermez	ermeyiz	ermezsiniz	ermezler
		imperfective	ermiyorum	ermiyorsun	ermiyor	ermiyoruz	ermiyorsunuz	ermiyorlar
	past	perfective	ermedim	ermedin	ermedi	ermedik	ermediniz	ermediler
		imperfective	ermiyordum	ermiyordun	ermiyordu	ermiyorduk	ermiyordunuz	ermiyorlardı
	future		ermeyeceğim	ermeyeceksin	ermeyecek	ermeyeceğiz	ermeyeceksiniz	ermeyecekler
inferential	perfective		ermemişim	ermemişsin	ermemiş	ermemişiz	ermemişsiniz	ermemişler
	aorist		ermezmişim	ermezmişsin	ermezmiş	ermezmişiz	ermezmişsiniz	ermezlermiş
	imperfective		ermiyormuşum	ermiyormuşsun	ermiyormuş	ermiyormuşuz	ermiyormuşsunuz	ermiyorlarmış
conditional	simple		ermesem	ermesen	ermese	ermesek	ermeseniz	ermeseler
	perfective		ermeseydim	ermeseydin	ermeseydi	ermeseydik	ermeseydiniz	ermeseydiler
optative			ermeyeyim	ermeyesin	ermeye	ermeyelim	ermeyesiniz	ermeyeler
progressive			ermemekteyim	ermemektesin	ermemekte	ermemekteyiz	ermemektesiniz	ermemekteler
necessitative			ermemeliyim	ermemelisin	ermemeli	ermemeliyiz	ermemelisiniz	ermemeliler
imperative				erme	ermesin		ermeyin	ermesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ermez miyim?	ermez misin?	ermez mi?	ermez miyiz?	ermez misiniz?	ermezler mi?
		imperfective	ermiyor muyum?	ermiyor musun?	ermiyor mu?	ermiyor muyuz?	ermiyor musunuz?	ermiyorlar mı?
	past	perfective	ermedim mi?	ermedin mi?	ermedi mi?	ermedik mi?	ermediniz mi?	ermediler mi?
		imperfective	ermiyor muydum?	ermiyor muydun?	ermiyor muydu?	ermiyor muyduk?	ermiyor muydunuz?	ermiyorlar mıydı?
	future		ermeyecek miyim?	ermeyecek misin?	ermeyecek mi?	ermeyecek miyiz?	ermeyecek misiniz?	ermeyecekler mi?
inferential	perfective		ermemiş miyim?	ermemiş misin?	ermemiş mi?	ermemiş miyiz?	ermemiş misiniz?	ermemişler mi?
	aorist		ermez miymişim?	ermez miymişsin?	ermez miymiş?	ermez miymişiz?	ermez miymişsiniz?	ermezler miymiş?
	imperfective		ermiyor muymuşum?	ermiyor muymuşsun?	ermiyor muymuş?	ermiyor muymuşuz?	ermiyor muymuşsunuz?	ermiyorlar mıymış?
conditional	simple		ermesem mi?	ermesen mi?	ermese mi?	ermesek mi?	ermeseniz mi?	ermeseler mi?
	perfective		ermese miydim?	ermese miydin?	ermese miydi?	ermese miydik?	ermese miydiniz?	ermeseler miydi?
progressive			ermemekte miyim?	ermemekte misin?	ermemekte mi?	ermemekte miyiz?	ermemekte misiniz?	ermemekteler mi?
necessitative			ermemeli miyim?	ermemeli misin?	ermemeli mi?	ermemeli miyiz?	ermemeli misiniz?	ermemeliler mi?

Synonyms

• ulaşmak
• olgunlaşmak
• yetişmek

Derived terms

• erme
• eriş
• eren
• erek
• ergin
• erim
• erilmek
• erdirmek
• ermemek
• erememek
• erebilmek

Related terms

• erk
• (?) ergen
• (?) erik
• (?) erte
• (?) iri
• erişmek

References

1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ī́re”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
2. Nişanyan, Sevan (2015-06-11), “er-”, in Nişanyan Sözlük