erloju

erloju

Basque

Etymology

From Old Catalan relotge, ultimately from Latin horologium; see more at reloj.

Noun

erloju

1. clock
2. watch, wristwatch

Declension

(inanimate noun) declension of erloju indefinite singular plural absolutive erloju erlojua erlojuak ergative erlojuk erlojuak erlojuek dative erlojuri erlojuari erlojuei genitive erlojuren erlojuaren erlojuen comitative erlojurekin erlojuarekin erlojuekin causative erlojurengatik erlojuarengatik erlojuengatik benefactive erlojurentzat erlojuarentzat erlojuentzat instrumental erlojuz erlojuaz erlojuez inessive erlojutan erlojuan erlojuetan locative erlojutako erlojuko erlojuetako allative erlojutara erlojura erlojuetara terminative erlojutaraino erlojuraino erlojuetaraino directive erlojutarantz erlojurantz erlojuetarantz destinative erlojutarako erlojurako erlojuetarako ablative erlojutatik erlojutik erlojuetatik partitive erlojurik - - prolative erlojutzat - -

Derived terms

• erlojugile
• erlojugintza
• erlojupeko
• erlojutegi