eripio
Latin
Etymology
From ex- (“out of, from”) + rapiō (“grab, seize”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eːˈri.pi.oː/, [eːˈrɪpioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /eˈri.pi.o/, [eˈriːpio]
Verb
ēripiō (present infinitive ēripere, perfect active ēripuī, supine ēreptum); third conjugation iō-variant
- I rescue, I deliver, free, save
- Synonyms: salvō, tūtor, vindicō, cū̆stōdiō, sospitō, teneō, adimō, prōtegō, tegō, dēfendō, sustineō, arceō, tueor, servō, excipiō, prohibeō
- Antonyms: immineō, īnstō
- I preempt, I take by force
- I snatch, I snatch away, I take away, I tear out, I pull out, I pluck, rob
- Synonyms: rapiō, adimō, auferō, tollō, abdūcō, fraudō, āmoveō, rēmoveō, exhauriō, dēmō, āvertō, corripiō, praedor, extorqueō, agō
- I escape, flee
- Synonyms: fugiō, effugiō, ēvādō, refugiō, cōnfugiō, aufugiō, prōfugiō, perfugiō, diffugiō, āvolō, ēlābor, lābor
- (passive) to die suddenly, to be suddenly taken away, to be suddenly snatched away
Conjugation
Conjugation of ēripiō (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ēripiō | ēripis | ēripit | ēripimus | ēripitis | ēripiunt |
imperfect | ēripiēbam | ēripiēbās | ēripiēbat | ēripiēbāmus | ēripiēbātis | ēripiēbant | |
future | ēripiam | ēripiēs | ēripiet | ēripiēmus | ēripiētis | ēripient | |
perfect | ēripuī | ēripuistī | ēripuit | ēripuimus | ēripuistis | ēripuērunt, ēripuēre | |
pluperfect | ēripueram | ēripuerās | ēripuerat | ēripuerāmus | ēripuerātis | ēripuerant | |
future perfect | ēripuerō | ēripueris | ēripuerit | ēripuerimus | ēripueritis | ēripuerint | |
passive | present | ēripior | ēriperis, ēripere | ēripitur | ēripimur | ēripiminī | ēripiuntur |
imperfect | ēripiēbar | ēripiēbāris, ēripiēbāre | ēripiēbātur | ēripiēbāmur | ēripiēbāminī | ēripiēbantur | |
future | ēripiar | ēripiēris, ēripiēre | ēripiētur | ēripiēmur | ēripiēminī | ēripientur | |
perfect | ēreptus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | ēreptus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | ēreptus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ēripiam | ēripiās | ēripiat | ēripiāmus | ēripiātis | ēripiant |
imperfect | ēriperem | ēriperēs | ēriperet | ēriperēmus | ēriperētis | ēriperent | |
perfect | ēripuerim | ēripuerīs | ēripuerit | ēripuerīmus | ēripuerītis | ēripuerint | |
pluperfect | ēripuissem | ēripuissēs | ēripuisset | ēripuissēmus | ēripuissētis | ēripuissent | |
passive | present | ēripiar | ēripiāris, ēripiāre | ēripiātur | ēripiāmur | ēripiāminī | ēripiantur |
imperfect | ēriperer | ēriperēris, ēriperēre | ēriperētur | ēriperēmur | ēriperēminī | ēriperentur | |
perfect | ēreptus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | ēreptus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | ēripe | — | — | ēripite | — |
future | — | ēripitō | ēripitō | — | ēripitōte | ēripiuntō | |
passive | present | — | ēripere | — | — | ēripiminī | — |
future | — | ēripitor | ēripitor | — | — | ēripiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | ēripere | ēripuisse | ēreptūrum esse | ēripī | ēreptum esse | ēreptum īrī | |
participles | ēripiēns | — | ēreptūrus | — | ēreptus | ēripiendus, ēripiundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
ēripiendī | ēripiendō | ēripiendum | ēripiendō | ēreptum | ēreptū |
Derived terms
- agnum lupo eripere velle (to wish the impossible, literally: to wish to rescue a lamb from a wolf)
Descendants
- Old Occitan: erebre
References
- “eripio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “eripio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- eripio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to deprive a man of the chance of doing a thing: facultatem, potestatem alicui eripere, adimere
- to rescue from peril: aliquem ex periculo eripere, servare
- to undeceive a person: alicui errorem demere, eripere, extorquere
- to free a person from his pain: dolorem alicui eripere (Att. 9. 6. 4)
- to deprive a person of hope: spem alicui adimere, tollere, auferre, eripere
- to rob a people of its freedom: libertatem populo eripere
- to rescue some one from the hands of the enemy: eripere aliquem e manibus hostium
- to deprive a man of the chance of doing a thing: facultatem, potestatem alicui eripere, adimere