ergenlik

ergenlik

Turkish

Etymology

From ergen (“adolescent”) +‎ -lik (“-ness”).

Pronunciation

• IPA^(key): [eɾɟenˈlic]

Noun

ergenlik (definite accusative ergenliği, plural ergenlikler)

1. adolescence (period between childhood and maturity)
2. state of being an adolescent

Declension

Inflection
Nominative	ergenlik
Definite accusative	ergenliği
	Singular	Plural
Nominative	ergenlik	ergenlikler
Definite accusative	ergenliği	ergenlikleri
Dative	ergenliğe	ergenliklere
Locative	ergenlikte	ergenliklerde
Ablative	ergenlikten	ergenliklerden
Genitive	ergenliğin	ergenliklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular ergenliğim ergenliklerim 2nd singular ergenliğin ergenliklerin 3rd singular ergenliği ergenlikleri 1st plural ergenliğimiz ergenliklerimiz 2nd plural ergenliğiniz ergenlikleriniz 3rd plural ergenlikleri ergenlikleri

Derived terms

• ergenlik dönemi, ergenlik çağı
• ergenliğe girmek