erezitar
Romanian
Etymology
From erezi.
Noun
erezitar m (plural erezitari)
- (dated) inheritor
Declension
Declension of erezitar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) erezitar | erezitarul | (niște) erezitari | erezitarii |
genitive/dative | (unui) erezitar | erezitarului | (unor) erezitari | erezitarilor |
vocative | erezitarule | erezitarilor |
References
- erezitar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN