equa
Italian
Adjective
equa
- feminine singular of equo
Latin
Etymology
From equus (“horse”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈe.kʷa/, [ˈɛ.kʷa]
Noun
equa f (genitive equae); first declension
- a mare (female horse)
Inflection
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | equa | equae |
Genitive | equae | equārum |
Dative | equae | equīs |
Accusative | equam | equās |
Ablative | equā | equīs |
Vocative | equa | equae |
Sometimes:First declension, dative/ablative plural in -ābus.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | equa | equae |
Genitive | equae | equārum |
Dative | equae | equābus |
Accusative | equam | equās |
Ablative | equā | equābus |
Vocative | equa | equae |
Related terms
- equārius
- eques
- equester
- equiferus
- equīle
- equimulga
- equīnus
- equiō
- equīria
- equis virisque
- equīso
- equitārius
- equitātiō
- equitātus
- equitium
- equitō
- equula
- equuleus
- equulus
- equus
- Equus Troianus
Descendants
- Aromanian: eapã, iapã
- Asturian: yegua
- Catalan: egua, euga
- Sardinian (Campidanese): egua
- Franco-Provençal: èga
- Galician: egua
- Occitan: èga
- Old French: ive, iewe
- Portuguese: égua
- Romanian: iapă
- Romansh: iefna
- Sardinian: ebba
- Spanish: yegua
References
- equa in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- equa in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- equa in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette