epifenomenist
Romanian
Etymology
Borrowed from French épiphénoméniste.
Adjective
epifenomenist m or n (feminine singular epifenomenistă, masculine plural epifenomeniști, feminine and neuter plural epifenomeniste)
- epiphenomenalist
Declension
Declension of epifenomenist
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | epifenomenist | epifenomenistă | epifenomeniști | epifenomeniste | ||
definite | epifenomenistul | epifenomenista | epifenomeniștii | epifenomenistele | |||
genitive/ dative | indefinite | epifenomenist | epifenomeniste | epifenomeniști | epifenomeniste | ||
definite | epifenomenistului | epifenomenistei | epifenomeniștilor | epifenomenistelor |
References
- epifenomenist in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. ISBN 978-606-8162-26-3