affirmans
Latin
Etymology
Present participle of affirmō.
Participle
affirmāns m, f, n (genitive affirmantis); third declension
- affirming, asserting, maintaining
- strengthening, confirm, corroborating
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | affirmāns | affirmāns | affirmantēs | affirmantia | |
Genitive | affirmantis | affirmantis | affirmantium | affirmantium | |
Dative | affirmantī | affirmantī | affirmantibus | affirmantibus | |
Accusative | affirmantem | affirmāns | affirmantēs, affirmantīs | affirmantia | |
Ablative | affirmante, affirmantī1 | affirmante, affirmantī1 | affirmantibus | affirmantibus | |
Vocative | affirmāns | affirmāns | affirmantēs | affirmantia |
1When used purely as an adjective.