engo
See also: ENGO
Galician
Etymology
Attested since the 15th century. From local Vulgar Latin *educus, probably from Hispano-Celtic *ĕdŭcos (compare Gaulish *oducos, Latin ebulum and English elder). Cognate of Portuguese engos and of Spanish yezgo (“dwarf elder”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛŋɡo̝/
Noun
engo m (plural engos)
- dwarf elder (Sambucus ebulus)
- 1409, J. L. Pensado Tomé (ed.), Tratado de Albeitaria. Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 143:
- filla o çumo dos allos et das cebollas et do engu, que semella sebugo
- Synonym: sabugueiriño
- 1409, J. L. Pensado Tomé (ed.), Tratado de Albeitaria. Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 143:
References
- “engu” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “engo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “yezgo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Japanese
Romanization
engo
- Rōmaji transcription of えんご