Engin
See also: engin, engin., and engîn
Turkish
Etymology
From engin (“vast”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɛnɟin/
Proper noun
Engin
- A male given name
Declension
declension of Engin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Engin | Enginler / Engin'ler |
| accusative | Engin'i | Enginleri / Engin'leri |
| dative | Engin'e | Enginlere / Engin'lere |
| locative | Engin'de | Enginlerde / Engin'lerde |
| ablative | Engin'den | Enginlerden / Engin'lerden |
| genitive | Engin'in | Enginlerin / Engin'lerin |
possessive of Engin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Engin'im | Enginlerim / Engin'lerim |
| senin (your) | Engin'in | Enginlerin / Engin'lerin |
| onun (his/her/its) | Engin'i | Enginleri / Engin'leri |
| bizim (our) | Engin'imiz | Enginlerimiz / Engin'lerimiz |
| sizin (your) | Engin'iniz | Enginleriniz / Engin'leriniz |
| onların (their) | Engin'i / Enginleri / Engin'leri | Enginleri / Engin'leri |