enfurruñar
Galician
Etymology
From Middle French enfrogner (“to frown”),[1] from Old French froigner (“to frown or scowl”), from Gaulish *frognā (“nostril”), from Proto-Celtic *srognā. Cognate with Spanish enfurruñar and French renfrogner.
Pronunciation
- IPA(key): [eɱ.fu.ru.ˈɲaɾ]
Verb
enfurruñar (first-person singular present enfurruño, first-person singular preterite enfurruñei, past participle enfurruñado)
- to frown
- to get angry; to sulk
Conjugation
Conjugation of enfurruñar
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | first | second | third | first | second | third |
| Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| impersonal | enfurruñar | |||||
| personal | enfurruñar | enfurruñares | enfurruñar | enfurruñarmos | enfurruñardes | enfurruñaren |
| Gerund | ||||||
| enfurruñando | ||||||
| Past participle | singular | plural | ||||
| masculine | enfurruñado | enfurruñados | ||||
| feminine | enfurruñada | enfurruñadas | ||||
| Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| present | enfurruño | enfurruñas | enfurruña | enfurruñamos | enfurruñades | enfurruñan |
| imperfect | enfurruñaba | enfurruñabas | enfurruñaba | enfurruñabamos | enfurruñabades | enfurruñaban |
| preterite | enfurruñei | enfurruñaches | enfurruñou | enfurruñamos | enfurruñastes | enfurruñaron |
| pluperfect | enfurruñara | enfurruñaras | enfurruñara | enfurruñaramos | enfurruñarades | enfurruñaran |
| future | enfurruñarei | enfurruñarás | enfurruñará | enfurruñaremos | enfurruñaredes | enfurruñarán |
| conditional | enfurruñaría | enfurruñarías | enfurruñaría | enfurruñariamos | enfurruñariades | enfurruñarían |
| Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| present | enfurruñe | enfurruñes | enfurruñe | enfurruñemos | enfurruñedes | enfurruñen |
| preterite | enfurruñase | enfurruñases | enfurruñase | enfurruñásemos | enfurruñásedes | enfurruñasen |
| future | enfurruñar | enfurruñares | enfurruñar | enfurruñarmos | enfurruñardes | enfurruñaren |
| Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| affirmative | – | enfurruña | enfurruñe | enfurruñemos | enfurruñade | enfurruñen |
| negative | – | enfurruñes | enfurruñe | enfurruñemos | enfurruñedes | enfurruñen |
References
- “enfurruñar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “enfurruñado” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “enfurruñar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
Verb
enfurruñar
- only used in se ... enfurruñar, syntactic variant of enfurruñarse