enfadar
Asturian
Verb
enfadar (first-person singular indicative present enfado, past participle enfadáu)
- to anger
Conjugation
infinitive | enfadar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | enfadando | ||||||
past participle | m enfadáu, f enfadada, n enfadao, m pl enfadaos, f pl enfadaes | ||||||
person | first singular yo | second singular tu | third singular él/elli | first plural nosotros/nós | second plural vosotros/vós | third plural ellos | |
indicative | present | enfado | enfades | enfada | enfadamos | enfadáis | enfaden |
imperfect | enfadaba | enfadabes | enfadaba | enfadábemos, enfadábamos | enfadabeis, enfadabais | enfadaben | |
preterite | enfadé | enfadasti, enfadesti | enfadó | enfademos | enfadastis, enfadestis | enfadaron | |
pluperfect | enfadare, enfadara | enfadares, enfadaras | enfadare, enfadara | enfadáremos, enfadáramos | enfadareis, enfadarais | enfadaren, enfadaran | |
future | enfadaré | enfadarás | enfadará | enfadaremos | enfadaréis | enfadarán | |
conditional | enfadaría | enfadaríes | enfadaría | enfadaríemos, enfadaríamos | enfadaríeis, enfadaríais | enfadaríen | |
subjunctive | present | enfade | enfades, enfadas | enfade | enfademos | enfadéis | enfaden, enfadan |
imperfect | enfadare, enfadara | enfadares, enfadaras | enfadare, enfadara | enfadáremos, enfadáramos | enfadareis, enfadarais | enfadaren, enfadaran | |
imperative | — | enfada | — | — | enfadái | — |
Catalan
Etymology
From Spanish enfadar.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /əm.fəˈda/
- (Valencian) IPA(key): /em.faˈdaɾ/
Verb
enfadar (first-person singular present enfado, past participle enfadat)
- (transitive) to anger
- (transitive) to annoy
Conjugation
infinitive | enfadar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | enfadant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | enfadat | enfadada | |||||
plural | enfadats | enfadades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | enfado | enfades | enfada | enfadem | enfadeu | enfaden | |
imperfect | enfadava | enfadaves | enfadava | enfadàvem | enfadàveu | enfadaven | |
future | enfadaré | enfadaràs | enfadarà | enfadarem | enfadareu | enfadaran | |
preterite | enfadí | enfadares | enfadà | enfadàrem | enfadàreu | enfadaren | |
conditional | enfadaria | enfadaries | enfadaria | enfadaríem | enfadaríeu | enfadarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | enfadi | enfadis | enfadi | enfadem | enfadeu | enfadin | |
imperfect | enfadés | enfadessis | enfadés | enfadéssim | enfadéssiu | enfadessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | enfada | enfadi | enfadem | enfadeu | enfadin |
Synonyms
- enutjar
Derived terms
- enfadós
Further reading
- “enfadar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “enfadar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “enfadar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician
Etymology
From Old Galician and Old Portuguese enfadar (13th century, Cantigas de Santa Maria), either from Latin infatuāre or rather from Latin fatum (“fate”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [eɱfaˈðaɾ]
Verb
enfadar (first-person singular present enfado, first-person singular preterite enfadei, past participle enfadado)
- (takes a reflexive pronoun, archaic) to get tired, to get bored, to get sick and tired
- 1275, J. L. Novo Cazón (ed.), El priorato santiaguista de Vilar de Donas en la Edad Media (1194-1500). A Coruña: Fundación Barrié, page 258:
- e cada dia non se enfada de no los toler e de nos deytar e de nos fazer outro mal muito
- and each day he doesn't get tired of taking them from us, and of laying them and of doing us so much harm
- e cada dia non se enfada de no los toler e de nos deytar e de nos fazer outro mal muito
- 1370, R. Lorenzo (ed.), Crónica troiana. A Coruña: Fundación Barrié, page 406:
- Et por esta rrazõ tódoslos gregos erã moyto enoiados et moyto enfadados da guerra
- and for this reason all the Greeks were very annoyed and very tired of the war
- Et por esta rrazõ tódoslos gregos erã moyto enoiados et moyto enfadados da guerra
- 1275, J. L. Novo Cazón (ed.), El priorato santiaguista de Vilar de Donas en la Edad Media (1194-1500). A Coruña: Fundación Barrié, page 258:
- (takes a reflexive pronoun) to grow angry
- 1807, anonymous, Diálogo dos esterqueiros:
- Amijo, encaixame un Berro
- que me deixou aturdido,
- quixeno aloumiñar,
- cada vez se enfadou mais,
- Pal, he gave a shout
- that left me bewildered,
- I wanted to appease him,
- more and more he grew angry
- 1807, anonymous, Diálogo dos esterqueiros:
- (transitive) to annoy
- Synonym: anoxar
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | first | second | third | first | second | third |
Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
impersonal | enfadar | |||||
personal | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadaren |
Gerund | ||||||
enfadando | ||||||
Past participle | singular | plural | ||||
masculine | enfadado | enfadados | ||||
feminine | enfadada | enfadadas | ||||
Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | enfado | enfadas | enfada | enfadamos | enfadades | enfadan |
imperfect | enfadaba | enfadabas | enfadaba | enfadabamos | enfadabades | enfadaban |
preterite | enfadei | enfadaches | enfadou | enfadamos | enfadastes | enfadaron |
pluperfect | enfadara | enfadaras | enfadara | enfadaramos | enfadarades | enfadaran |
future | enfadarei | enfadarás | enfadará | enfadaremos | enfadaredes | enfadarán |
conditional | enfadaría | enfadarías | enfadaría | enfadariamos | enfadariades | enfadarían |
Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | enfade | enfades | enfade | enfademos | enfadedes | enfaden |
preterite | enfadase | enfadases | enfadase | enfadásemos | enfadásedes | enfadasen |
future | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadaren |
Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
affirmative | – | enfada | enfade | enfademos | enfadade | enfaden |
negative | – | enfades | enfade | enfademos | enfadedes | enfaden |
References
- “enfadar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “nfad” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “enfadar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “enfadar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “enfadar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “enfadar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese
Etymology
From Latin īnfatuāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ʁ)/ [ẽ.faˈda(h)], (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ʁ)/ [ĩ.faˈda(h)]
- (São Paulo) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ɾ)/, (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ʁ)/ [ẽ.faˈda(χ)], (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ʁ)/ [ĩ.faˈda(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ɻ)/, (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ẽ.fɐˈdaɾ/ [ẽ.fɐˈðaɾ]
- Hyphenation: en‧fa‧dar
Verb
enfadar (first-person singular present enfado, first-person singular preterite enfadei, past participle enfadado)
- (transitive) to bore
- (transitive) to annoy
- (takes a reflexive pronoun) to get bored
- inflection of enfadar:
- first/third-person singular future subjunctive
- first/third-person singular personal infinitive
Conjugation
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | enfadar | |||||
Personal | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadarem |
Gerund | ||||||
enfadando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | enfadado | enfadados | ||||
Feminine | enfadada | enfadadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | enfado | enfadas | enfada | enfadamos | enfadais | enfadam |
Imperfect | enfadava | enfadavas | enfadava | enfadávamos | enfadáveis | enfadavam |
Preterite | enfadei | enfadaste | enfadou | enfadamos1, enfadámos2 | enfadastes | enfadaram |
Pluperfect | enfadara | enfadaras | enfadara | enfadáramos | enfadáreis | enfadaram |
Future | enfadarei | enfadarás | enfadará | enfadaremos | enfadareis | enfadarão |
Conditional | ||||||
enfadaria | enfadarias | enfadaria | enfadaríamos | enfadaríeis | enfadariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | enfade | enfades | enfade | enfademos | enfadeis | enfadem |
Imperfect | enfadasse | enfadasses | enfadasse | enfadássemos | enfadásseis | enfadassem |
Future | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | enfada | enfade | enfademos | enfadai | enfadem | |
Negative (não) | não enfades | não enfade | não enfademos | não enfadeis | não enfadem |
1Brazil.
2Portugal.
Derived terms
- desenfadar
- enfado
Spanish
Etymology
Under dispute, according to RAE. In any case, ultimately probably from Portuguese or Galician enfadar, which are recorded three centuries earlier.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /enfaˈdaɾ/ [ẽɱ.faˈð̞aɾ]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧fa‧dar
Verb
enfadar (first-person singular present enfado, first-person singular preterite enfadé, past participle enfadado)
- to anger, to make angry
- Synonym: enojar
- to annoy
- Synonym: fastidiar
- to upset
- (takes a reflexive pronoun) to get angry, to get upset, to be mad, to be angry
Conjugation
infinitive | enfadar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | enfadando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | enfadado | enfadada | |||||
plural | enfadados | enfadadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | enfado | enfadastú enfadásvos | enfada | enfadamos | enfadáis | enfadan | |
imperfect | enfadaba | enfadabas | enfadaba | enfadábamos | enfadabais | enfadaban | |
preterite | enfadé | enfadaste | enfadó | enfadamos | enfadasteis | enfadaron | |
future | enfadaré | enfadarás | enfadará | enfadaremos | enfadaréis | enfadarán | |
conditional | enfadaría | enfadarías | enfadaría | enfadaríamos | enfadaríais | enfadarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | enfade | enfadestú enfadésvos2 | enfade | enfademos | enfadéis | enfaden | |
imperfect (ra) | enfadara | enfadaras | enfadara | enfadáramos | enfadarais | enfadaran | |
imperfect (se) | enfadase | enfadases | enfadase | enfadásemos | enfadaseis | enfadasen | |
future1 | enfadare | enfadares | enfadare | enfadáremos | enfadareis | enfadaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | enfadatú enfadávos | enfade | enfademos | enfadad | enfaden | ||
negative | no enfades | no enfade | no enfademos | no enfadéis | no enfaden |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive enfadar | |||||||
dative | enfadarme | enfadarte | enfadarle, enfadarse | enfadarnos | enfadaros | enfadarles, enfadarse | |
accusative | enfadarme | enfadarte | enfadarlo, enfadarla, enfadarse | enfadarnos | enfadaros | enfadarlos, enfadarlas, enfadarse | |
with gerund enfadando | |||||||
dative | enfadándome | enfadándote | enfadándole, enfadándose | enfadándonos | enfadándoos | enfadándoles, enfadándose | |
accusative | enfadándome | enfadándote | enfadándolo, enfadándola, enfadándose | enfadándonos | enfadándoos | enfadándolos, enfadándolas, enfadándose | |
with informal second-person singular tú imperative enfada | |||||||
dative | enfádame | enfádate | enfádale | enfádanos | not used | enfádales | |
accusative | enfádame | enfádate | enfádalo, enfádala | enfádanos | not used | enfádalos, enfádalas | |
with informal second-person singular vos imperative enfadá | |||||||
dative | enfadame | enfadate | enfadale | enfadanos | not used | enfadales | |
accusative | enfadame | enfadate | enfadalo, enfadala | enfadanos | not used | enfadalos, enfadalas | |
with formal second-person singular imperative enfade | |||||||
dative | enfádeme | not used | enfádele, enfádese | enfádenos | not used | enfádeles | |
accusative | enfádeme | not used | enfádelo, enfádela, enfádese | enfádenos | not used | enfádelos, enfádelas | |
with first-person plural imperative enfademos | |||||||
dative | not used | enfadémoste | enfadémosle | enfadémonos | enfadémoos | enfadémosles | |
accusative | not used | enfadémoste | enfadémoslo, enfadémosla | enfadémonos | enfadémoos | enfadémoslos, enfadémoslas | |
with informal second-person plural imperative enfadad | |||||||
dative | enfadadme | not used | enfadadle | enfadadnos | enfadaos | enfadadles | |
accusative | enfadadme | not used | enfadadlo, enfadadla | enfadadnos | enfadaos | enfadadlos, enfadadlas | |
with formal second-person plural imperative enfaden | |||||||
dative | enfádenme | not used | enfádenle | enfádennos | not used | enfádenles, enfádense | |
accusative | enfádenme | not used | enfádenlo, enfádenla | enfádennos | not used | enfádenlos, enfádenlas, enfádense |
Derived terms
- desenfadar
Related terms
- enfadarse
References
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “enfadar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Further reading
- “enfadar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Anagrams
- enfarda, frenada