endur
See also: endur-
Catalan
Verb
endur
- infinitive of endur-se
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛntʏr/
- Rhymes: -ɛntʏr
Etymology 1
From Old Norse endr, from Proto-Germanic *andiz.
Adverb
endur (not comparable)
- used in certain set phrases
- Það gerðist endur fyrir löngu.
- It happened a long time ago.
- Það gerðist endur fyrir löngu.
- (rare) days of yore, formerly
Derived terms
- endur fyrir löngu
- endur og sinnum
See also
- endrum
Noun
endur f
- indefinite nominative/accusative plural of önd