abbatissa
Latin
Etymology
abbās (“abbot”) + -issa (“feminine noun-forming suffix”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ab.baːˈtis.sa/, [ab.baːˈtɪs.sa]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ab.baˈtis.sa/
Noun
abbātissa f (genitive abbātissae); first declension
- (Late Latin) abbess, female head of an abbey
Inflection
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | abbātissa | abbātissae |
Genitive | abbātissae | abbātissārum |
Dative | abbātissae | abbātissīs |
Accusative | abbātissam | abbātissās |
Ablative | abbātissā | abbātissīs |
Vocative | abbātissa | abbātissae |
Descendants
- Basque: abadesa
- Breton: abadessa
- Catalan: abadessa
- Czech: abatyše
- Danish: abbedisse
- Dutch: abdis
- English: abbess, abbatess
- French: abbesse
- Finnish: abbedissa
- Icelandic: abbadís
- Italian: badessa (abbadessa, abadessa)
- Norman: abbêsse
- Middle English: abbesse
- Norwegian: abbedisse
- Old French: abaesse, abeesse
- Old Portuguese: abadessa
- Portuguese: abadessa
- Russian: аббатиса (abbatisa)
- Spanish: abadesa
- Swedish: abbedissa
- Ukrainian: абатиса (abatysa)
- Welsh: abades
References
- abbatissa in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Professor Kidd, et al. Collins Gem Latin Dictionary. HarperCollins Publishers (Glasgow: 2004). →ISBN. page 1.
Old Norse
Alternative forms
- abbadís
- abbadissa
Etymology
Borrowed from Latin abbātissa (“abbess”).
Noun
abbatissa f (genitive abbatissu, plural abbatissur)
- abbess
Inflection
Declension of abbatissa (weak ōn-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | abbatissa | abbatissan | abbatissur | abbatissurnar |
accusative | abbatissu | abbatissuna | abbatissur | abbatissurnar |
dative | abbatissu | abbatissunni | abbatissum | abbatissunum |
genitive | abbatissu | abbatissunnar | abbatissna | abbatissnanna |