encongir
Catalan
Etymology
Borrowed from Spanish encoger.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /əŋ.kuɲˈʒi/
- (Valencian) IPA(key): /eŋ.koɲˈd͡ʒiɾ/
Verb
encongir (first-person singular present encongeixo, past participle encongit)
- (transitive, reflexive) to shrink, to shorten
- encongir-se d'espatlles ― to shrug
Conjugation
Conjugation of encongir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | encongir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | encongint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | encongit | encongida | |||||
plural | encongits | encongides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | encongeixo | encongeixes | encongeix | encongim | encongiu | encongeixen | |
imperfect | encongia | encongies | encongia | encongíem | encongíeu | encongien | |
future | encongiré | encongiràs | encongirà | encongirem | encongireu | encongiran | |
preterite | encongí | encongires | encongí | encongírem | encongíreu | encongiren | |
conditional | encongiria | encongiries | encongiria | encongiríem | encongiríeu | encongirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | encongeixi | encongeixis | encongeixi | encongim | encongiu | encongeixin | |
imperfect | encongís | encongissis | encongís | encongíssim | encongíssiu | encongissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | encongeix | encongeixi | encongim | encongiu | encongeixin |
Further reading
- “encongir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “encongir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “encongir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.