encarrilar
Spanish
Etymology
en- + carril + -ar
Pronunciation
- IPA(key): /enkariˈlaɾ/ [ẽŋ.ka.riˈlaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧ca‧rri‧lar
Verb
encarrilar (first-person singular present encarrilo, first-person singular preterite encarrilé, past participle encarrilado)
- to guide
- to put on the rails
- (idiomatic) to get or put on track
Conjugation
Conjugation of encarrilar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | encarrilar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | encarrilando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | encarrilado | encarrilada | |||||
plural | encarrilados | encarriladas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | encarrilo | encarrilastú encarrilásvos | encarrila | encarrilamos | encarriláis | encarrilan | |
imperfect | encarrilaba | encarrilabas | encarrilaba | encarrilábamos | encarrilabais | encarrilaban | |
preterite | encarrilé | encarrilaste | encarriló | encarrilamos | encarrilasteis | encarrilaron | |
future | encarrilaré | encarrilarás | encarrilará | encarrilaremos | encarrilaréis | encarrilarán | |
conditional | encarrilaría | encarrilarías | encarrilaría | encarrilaríamos | encarrilaríais | encarrilarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | encarrile | encarrilestú encarrilésvos2 | encarrile | encarrilemos | encarriléis | encarrilen | |
imperfect (ra) | encarrilara | encarrilaras | encarrilara | encarriláramos | encarrilarais | encarrilaran | |
imperfect (se) | encarrilase | encarrilases | encarrilase | encarrilásemos | encarrilaseis | encarrilasen | |
future1 | encarrilare | encarrilares | encarrilare | encarriláremos | encarrilareis | encarrilaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | encarrilatú encarrilávos | encarrile | encarrilemos | encarrilad | encarrilen | ||
negative | no encarriles | no encarrile | no encarrilemos | no encarriléis | no encarrilen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of encarrilar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive encarrilar | |||||||
dative | encarrilarme | encarrilarte | encarrilarle, encarrilarse | encarrilarnos | encarrilaros | encarrilarles, encarrilarse | |
accusative | encarrilarme | encarrilarte | encarrilarlo, encarrilarla, encarrilarse | encarrilarnos | encarrilaros | encarrilarlos, encarrilarlas, encarrilarse | |
with gerund encarrilando | |||||||
dative | encarrilándome | encarrilándote | encarrilándole, encarrilándose | encarrilándonos | encarrilándoos | encarrilándoles, encarrilándose | |
accusative | encarrilándome | encarrilándote | encarrilándolo, encarrilándola, encarrilándose | encarrilándonos | encarrilándoos | encarrilándolos, encarrilándolas, encarrilándose | |
with informal second-person singular tú imperative encarrila | |||||||
dative | encarrílame | encarrílate | encarrílale | encarrílanos | not used | encarrílales | |
accusative | encarrílame | encarrílate | encarrílalo, encarrílala | encarrílanos | not used | encarrílalos, encarrílalas | |
with informal second-person singular vos imperative encarrilá | |||||||
dative | encarrilame | encarrilate | encarrilale | encarrilanos | not used | encarrilales | |
accusative | encarrilame | encarrilate | encarrilalo, encarrilala | encarrilanos | not used | encarrilalos, encarrilalas | |
with formal second-person singular imperative encarrile | |||||||
dative | encarríleme | not used | encarrílele, encarrílese | encarrílenos | not used | encarríleles | |
accusative | encarríleme | not used | encarrílelo, encarrílela, encarrílese | encarrílenos | not used | encarrílelos, encarrílelas | |
with first-person plural imperative encarrilemos | |||||||
dative | not used | encarrilémoste | encarrilémosle | encarrilémonos | encarrilémoos | encarrilémosles | |
accusative | not used | encarrilémoste | encarrilémoslo, encarrilémosla | encarrilémonos | encarrilémoos | encarrilémoslos, encarrilémoslas | |
with informal second-person plural imperative encarrilad | |||||||
dative | encarriladme | not used | encarriladle | encarriladnos | encarrilaos | encarriladles | |
accusative | encarriladme | not used | encarriladlo, encarriladla | encarriladnos | encarrilaos | encarriladlos, encarriladlas | |
with formal second-person plural imperative encarrilen | |||||||
dative | encarrílenme | not used | encarrílenle | encarrílennos | not used | encarrílenles, encarrílense | |
accusative | encarrílenme | not used | encarrílenlo, encarrílenla | encarrílennos | not used | encarrílenlos, encarrílenlas, encarrílense |
Derived terms
- encarrilamiento
Further reading
- “encarrilar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014