emparrillar
Spanish
Verb
emparrillar (first-person singular present emparrillo, first-person singular preterite emparrillé, past participle emparrillado)
- to grill
Conjugation
Conjugation of emparrillar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | emparrillar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | emparrillando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | emparrillado | emparrillada | |||||
plural | emparrillados | emparrilladas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | emparrillo | emparrillastú emparrillásvos | emparrilla | emparrillamos | emparrilláis | emparrillan | |
imperfect | emparrillaba | emparrillabas | emparrillaba | emparrillábamos | emparrillabais | emparrillaban | |
preterite | emparrillé | emparrillaste | emparrilló | emparrillamos | emparrillasteis | emparrillaron | |
future | emparrillaré | emparrillarás | emparrillará | emparrillaremos | emparrillaréis | emparrillarán | |
conditional | emparrillaría | emparrillarías | emparrillaría | emparrillaríamos | emparrillaríais | emparrillarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | emparrille | emparrillestú emparrillésvos2 | emparrille | emparrillemos | emparrilléis | emparrillen | |
imperfect (ra) | emparrillara | emparrillaras | emparrillara | emparrilláramos | emparrillarais | emparrillaran | |
imperfect (se) | emparrillase | emparrillases | emparrillase | emparrillásemos | emparrillaseis | emparrillasen | |
future1 | emparrillare | emparrillares | emparrillare | emparrilláremos | emparrillareis | emparrillaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | emparrillatú emparrillávos | emparrille | emparrillemos | emparrillad | emparrillen | ||
negative | no emparrilles | no emparrille | no emparrillemos | no emparrilléis | no emparrillen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of emparrillar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive emparrillar | |||||||
dative | emparrillarme | emparrillarte | emparrillarle, emparrillarse | emparrillarnos | emparrillaros | emparrillarles, emparrillarse | |
accusative | emparrillarme | emparrillarte | emparrillarlo, emparrillarla, emparrillarse | emparrillarnos | emparrillaros | emparrillarlos, emparrillarlas, emparrillarse | |
with gerund emparrillando | |||||||
dative | emparrillándome | emparrillándote | emparrillándole, emparrillándose | emparrillándonos | emparrillándoos | emparrillándoles, emparrillándose | |
accusative | emparrillándome | emparrillándote | emparrillándolo, emparrillándola, emparrillándose | emparrillándonos | emparrillándoos | emparrillándolos, emparrillándolas, emparrillándose | |
with informal second-person singular tú imperative emparrilla | |||||||
dative | emparríllame | emparríllate | emparríllale | emparríllanos | not used | emparríllales | |
accusative | emparríllame | emparríllate | emparríllalo, emparríllala | emparríllanos | not used | emparríllalos, emparríllalas | |
with informal second-person singular vos imperative emparrillá | |||||||
dative | emparrillame | emparrillate | emparrillale | emparrillanos | not used | emparrillales | |
accusative | emparrillame | emparrillate | emparrillalo, emparrillala | emparrillanos | not used | emparrillalos, emparrillalas | |
with formal second-person singular imperative emparrille | |||||||
dative | emparrílleme | not used | emparríllele, emparríllese | emparríllenos | not used | emparrílleles | |
accusative | emparrílleme | not used | emparríllelo, emparríllela, emparríllese | emparríllenos | not used | emparríllelos, emparríllelas | |
with first-person plural imperative emparrillemos | |||||||
dative | not used | emparrillémoste | emparrillémosle | emparrillémonos | emparrillémoos | emparrillémosles | |
accusative | not used | emparrillémoste | emparrillémoslo, emparrillémosla | emparrillémonos | emparrillémoos | emparrillémoslos, emparrillémoslas | |
with informal second-person plural imperative emparrillad | |||||||
dative | emparrilladme | not used | emparrilladle | emparrilladnos | emparrillaos | emparrilladles | |
accusative | emparrilladme | not used | emparrilladlo, emparrilladla | emparrilladnos | emparrillaos | emparrilladlos, emparrilladlas | |
with formal second-person plural imperative emparrillen | |||||||
dative | emparríllenme | not used | emparríllenle | emparríllennos | not used | emparríllenles, emparríllense | |
accusative | emparríllenme | not used | emparríllenlo, emparríllenla | emparríllennos | not used | emparríllenlos, emparríllenlas, emparríllense |
Further reading
- “emparrillar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014