emparentar
Catalan
Etymology
en- + parent + -ar
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /əm.pə.ɾənˈta/
- (Valencian) IPA(key): /em.pa.ɾenˈtaɾ/
Verb
emparentar (first-person singular present emparento, past participle emparentat)
- (intransitive) to become related (through marriage, etc.)
Conjugation
Conjugation of emparentar (first conjugation)
infinitive | emparentar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | emparentant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | emparentat | emparentada | |||||
plural | emparentats | emparentades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | emparento | emparentes | emparenta | emparentem | emparenteu | emparenten | |
imperfect | emparentava | emparentaves | emparentava | emparentàvem | emparentàveu | emparentaven | |
future | emparentaré | emparentaràs | emparentarà | emparentarem | emparentareu | emparentaran | |
preterite | emparentí | emparentares | emparentà | emparentàrem | emparentàreu | emparentaren | |
conditional | emparentaria | emparentaries | emparentaria | emparentaríem | emparentaríeu | emparentarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | emparenti | emparentis | emparenti | emparentem | emparenteu | emparentin | |
imperfect | emparentés | emparentessis | emparentés | emparentéssim | emparentéssiu | emparentessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | emparenta | emparenti | emparentem | emparenteu | emparentin |
Further reading
- “emparentar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “emparentar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “emparentar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “emparentar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /empaɾenˈtaɾ/ [ẽm.pa.ɾẽn̪ˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: em‧pa‧ren‧tar
Verb
emparentar (first-person singular present empariento or emparento, first-person singular preterite emparenté, past participle emparentado)
- (intransitive) to become related (through marriage, etc.)
- to discover relatedness
Conjugation
Conjugation of emparentar (e-ie alternation or non-alternating) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | emparentar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | emparentando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | emparentado | emparentada | |||||
plural | emparentados | emparentadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | empariento, emparento | emparientas, emparentastú emparentásvos | emparienta, emparenta | emparentamos | emparentáis | emparientan, emparentan | |
imperfect | emparentaba | emparentabas | emparentaba | emparentábamos | emparentabais | emparentaban | |
preterite | emparenté | emparentaste | emparentó | emparentamos | emparentasteis | emparentaron | |
future | emparentaré | emparentarás | emparentará | emparentaremos | emparentaréis | emparentarán | |
conditional | emparentaría | emparentarías | emparentaría | emparentaríamos | emparentaríais | emparentarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | empariente, emparente | emparientes, emparentestú emparentésvos2 | empariente, emparente | emparentemos | emparentéis | emparienten, emparenten | |
imperfect (ra) | emparentara | emparentaras | emparentara | emparentáramos | emparentarais | emparentaran | |
imperfect (se) | emparentase | emparentases | emparentase | emparentásemos | emparentaseis | emparentasen | |
future1 | emparentare | emparentares | emparentare | emparentáremos | emparentareis | emparentaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | emparienta, emparentatú emparentávos | empariente, emparente | emparentemos | emparentad | emparienten, emparenten | ||
negative | no emparientes, no emparentes | no empariente, no emparente | no emparentemos | no emparentéis | no emparienten, no emparenten |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of emparentar (e-ie alternation or non-alternating)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive emparentar | |||||||
dative | emparentarme | emparentarte | emparentarle, emparentarse | emparentarnos | emparentaros | emparentarles, emparentarse | |
accusative | emparentarme | emparentarte | emparentarlo, emparentarla, emparentarse | emparentarnos | emparentaros | emparentarlos, emparentarlas, emparentarse | |
with gerund emparentando | |||||||
dative | emparentándome | emparentándote | emparentándole, emparentándose | emparentándonos | emparentándoos | emparentándoles, emparentándose | |
accusative | emparentándome | emparentándote | emparentándolo, emparentándola, emparentándose | emparentándonos | emparentándoos | emparentándolos, emparentándolas, emparentándose | |
with informal second-person singular tú imperative emparienta, emparenta | |||||||
dative | empariéntame, emparéntame | empariéntate, emparéntate | empariéntale, emparéntale | empariéntanos, emparéntanos | not used | empariéntales, emparéntales | |
accusative | empariéntame, emparéntame | empariéntate, emparéntate | empariéntalo, emparéntalo, empariéntala, emparéntala | empariéntanos, emparéntanos | not used | empariéntalos, emparéntalos, empariéntalas, emparéntalas | |
with informal second-person singular vos imperative emparentá | |||||||
dative | emparentame | emparentate | emparentale | emparentanos | not used | emparentales | |
accusative | emparentame | emparentate | emparentalo, emparentala | emparentanos | not used | emparentalos, emparentalas | |
with formal second-person singular imperative empariente, emparente | |||||||
dative | empariénteme, emparénteme | not used | empariéntele, emparéntele, empariéntese, emparéntese | empariéntenos, emparéntenos | not used | empariénteles, emparénteles | |
accusative | empariénteme, emparénteme | not used | empariéntelo, emparéntelo, empariéntela, emparéntela, empariéntese, emparéntese | empariéntenos, emparéntenos | not used | empariéntelos, emparéntelos, empariéntelas, emparéntelas | |
with first-person plural imperative emparentemos | |||||||
dative | not used | emparentémoste | emparentémosle | emparentémonos | emparentémoos | emparentémosles | |
accusative | not used | emparentémoste | emparentémoslo, emparentémosla | emparentémonos | emparentémoos | emparentémoslos, emparentémoslas | |
with informal second-person plural imperative emparentad | |||||||
dative | emparentadme | not used | emparentadle | emparentadnos | emparentaos | emparentadles | |
accusative | emparentadme | not used | emparentadlo, emparentadla | emparentadnos | emparentaos | emparentadlos, emparentadlas | |
with formal second-person plural imperative emparienten, emparenten | |||||||
dative | empariéntenme, emparéntenme | not used | empariéntenle, emparéntenle | empariéntennos, emparéntennos | not used | empariéntenles, emparéntenles, empariéntense, emparéntense | |
accusative | empariéntenme, emparéntenme | not used | empariéntenlo, emparéntenlo, empariéntenla, emparéntenla | empariéntennos, emparéntennos | not used | empariéntenlos, emparéntenlos, empariéntenlas, emparéntenlas, empariéntense, emparéntense |
Further reading
- “emparentar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014