emitto
Latin
Etymology
From ex- + mittō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eːˈmit.toː/, [eːˈmɪt̪ːoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /eˈmit.to/, [eˈmit̪ːo]
Verb
ēmittō (present infinitive ēmittere, perfect active ēmīsī, supine ēmissum); third conjugation
- I send forth, emit, discharge
- 8 CE, Ovid, Fasti 1.121-122:
- cum libuit Pācem placidīs ēmittere tēctīs,
lībera perpetuās ambulat illa viās- When it has been my pleasure to send forth Peace from her tranquil habitation, then at liberty she treads her paths unobstructed [by the restraints of war].
1851. The Fasti &c of Ovid. Translated by H. T. Riley. London: H. G. Bohn. pg. 11.
- When it has been my pleasure to send forth Peace from her tranquil habitation, then at liberty she treads her paths unobstructed [by the restraints of war].
- cum libuit Pācem placidīs ēmittere tēctīs,
- Synonyms: prōdō, ēdō, effundō, persolvō, absolvō, excipiō, exonerō
- I hurl, cast
- Synonyms: coniciō, iniciō, adiciō, obiciō, iaciō, iactō, trāiciō, impingō, iaculor, mittō, abiciō, permittō, lībrō
- I let forth, let go, send out
- Synonyms: trānsmittō, āmittō, omittō, immittō
- I utter
Conjugation
Conjugation of ēmittō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ēmittō | ēmittis | ēmittit | ēmittimus | ēmittitis | ēmittunt |
imperfect | ēmittēbam | ēmittēbās | ēmittēbat | ēmittēbāmus | ēmittēbātis | ēmittēbant | |
future | ēmittam | ēmittēs | ēmittet | ēmittēmus | ēmittētis | ēmittent | |
perfect | ēmīsī | ēmīsistī | ēmīsit | ēmīsimus | ēmīsistis | ēmīsērunt, ēmīsēre | |
pluperfect | ēmīseram | ēmīserās | ēmīserat | ēmīserāmus | ēmīserātis | ēmīserant | |
future perfect | ēmīserō | ēmīseris | ēmīserit | ēmīserimus | ēmīseritis | ēmīserint | |
passive | present | ēmittor | ēmitteris, ēmittere | ēmittitur | ēmittimur | ēmittiminī | ēmittuntur |
imperfect | ēmittēbar | ēmittēbāris, ēmittēbāre | ēmittēbātur | ēmittēbāmur | ēmittēbāminī | ēmittēbantur | |
future | ēmittar | ēmittēris, ēmittēre | ēmittētur | ēmittēmur | ēmittēminī | ēmittentur | |
perfect | ēmissus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | ēmissus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | ēmissus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ēmittam | ēmittās | ēmittat | ēmittāmus | ēmittātis | ēmittant |
imperfect | ēmitterem | ēmitterēs | ēmitteret | ēmitterēmus | ēmitterētis | ēmitterent | |
perfect | ēmīserim | ēmīserīs | ēmīserit | ēmīserīmus | ēmīserītis | ēmīserint | |
pluperfect | ēmīsissem | ēmīsissēs | ēmīsisset | ēmīsissēmus | ēmīsissētis | ēmīsissent | |
passive | present | ēmittar | ēmittāris, ēmittāre | ēmittātur | ēmittāmur | ēmittāminī | ēmittantur |
imperfect | ēmitterer | ēmitterēris, ēmitterēre | ēmitterētur | ēmitterēmur | ēmitterēminī | ēmitterentur | |
perfect | ēmissus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | ēmissus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | ēmitte | — | — | ēmittite | — |
future | — | ēmittitō | ēmittitō | — | ēmittitōte | ēmittuntō | |
passive | present | — | ēmittere | — | — | ēmittiminī | — |
future | — | ēmittitor | ēmittitor | — | — | ēmittuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | ēmittere | ēmīsisse | ēmissūrum esse | ēmittī | ēmissum esse | ēmissum īrī | |
participles | ēmittēns | — | ēmissūrus | — | ēmissus | ēmittendus, ēmittundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
ēmittendī | ēmittendō | ēmittendum | ēmittendō | ēmissum | ēmissū |
Descendants
- → English: emit
- French: émettre
- Galician: ameter, → emitir
- Italian: emettere
- Spanish: emitir
- Portuguese: emitir
References
- “emitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “emitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- emitto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- emitto in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016