emittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of ēmittō.
Participle
ēmittendus m (feminine ēmittenda, neuter ēmittendum); first/second declension
- which is to be emitted
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēmittendus | ēmittenda | ēmittendum | ēmittendī | ēmittendae | ēmittenda | |
Genitive | ēmittendī | ēmittendae | ēmittendī | ēmittendōrum | ēmittendārum | ēmittendōrum | |
Dative | ēmittendō | ēmittendae | ēmittendō | ēmittendīs | ēmittendīs | ēmittendīs | |
Accusative | ēmittendum | ēmittendam | ēmittendum | ēmittendōs | ēmittendās | ēmittenda | |
Ablative | ēmittendō | ēmittendā | ēmittendō | ēmittendīs | ēmittendīs | ēmittendīs | |
Vocative | ēmittende | ēmittenda | ēmittendum | ēmittendī | ēmittendae | ēmittenda |