eminentisim
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin eminintissimus or Italian eminentissimo or French éminentissime.
Adjective
eminentisim m or n (feminine singular eminentisimă, masculine plural eminentisimi, feminine and neuter plural eminentisime)
- most eminent
Declension
Declension of eminentisim
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | eminentisim | eminentisimă | eminentisimi | eminentisime | ||
definite | eminentisimul | eminentisima | eminentisimii | eminentisimele | |||
genitive/ dative | indefinite | eminentisim | eminentisime | eminentisimi | eminentisime | ||
definite | eminentisimului | eminentisimei | eminentisimilor | eminentisimelor |
Noun
eminentisim m (plural eminentisimi)
- most eminent
Declension
Declension of eminentisim
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) eminentisim | eminentisimul | (niște) eminentisimi | eminentisimii |
genitive/dative | (unui) eminentisim | eminentisimului | (unor) eminentisimi | eminentisimilor |
vocative | eminentisimule | eminentisimilor |