emigrans
See also: emigráns
Latin
Etymology
Present participle of ēmigrō
Participle
ēmigrāns m or f or n (genitive ēmigrantis); third declension
- emigrating
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ēmigrāns | ēmigrāns | ēmigrantēs | ēmigrantia | |
Genitive | ēmigrantis | ēmigrantis | ēmigrantium | ēmigrantium | |
Dative | ēmigrantī | ēmigrantī | ēmigrantibus | ēmigrantibus | |
Accusative | ēmigrantem | ēmigrāns | ēmigrantēs, ēmigrantīs | ēmigrantia | |
Ablative | ēmigrante, ēmigrantī1 | ēmigrante, ēmigrantī1 | ēmigrantibus | ēmigrantibus | |
Vocative | ēmigrāns | ēmigrāns | ēmigrantēs | ēmigrantia |
1When used purely as an adjective.