emiclic
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish يمکلک (yemeklik).
Noun
emiclic n (plural emiclicuri)
- (obsolete) ration
Declension
Declension of emiclic
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) emiclic | emiclicul | (niște) emiclicuri | emiclicurile |
genitive/dative | (unui) emiclic | emiclicului | (unor) emiclicuri | emiclicurilor |
vocative | emiclicule | emiclicurilor |
References
- emiclic in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN