afblijven
Dutch
Etymology
Compound of af + blijven.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfˌblɛi̯.və(n)/
- Hyphenation: af‧blij‧ven
Verb
afblijven
- (intransitive) to keep one's hands off [+ van (object)]
Inflection
| Inflection of afblijven (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afblijven | |||
| past singular | bleef af | |||
| past participle | afgebleven | |||
| infinitive | afblijven | |||
| gerund | afblijven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | blijf af | bleef af | afblijf | afbleef |
| 2nd person sing. (jij) | blijft af | bleef af | afblijft | afbleef |
| 2nd person sing. (u) | blijft af | bleef af | afblijft | afbleef |
| 2nd person sing. (gij) | blijft af | bleeft af | afblijft | afbleeft |
| 3rd person singular | blijft af | bleef af | afblijft | afbleef |
| plural | blijven af | bleven af | afblijven | afbleven |
| subjunctive sing.1 | blijve af | bleve af | afblijve | afbleve |
| subjunctive plur.1 | blijven af | bleven af | afblijven | afbleven |
| imperative sing. | blijf af | |||
| imperative plur.1 | blijft af | |||
| participles | afblijvend | afgebleven | ||
| 1) Archaic. | ||||
Interjection
afblijven
- hands off!, leave be! (telling someone not to touch something)