afatyk
Polish
Etymology
From a- + -fazja + -yk. First attested in 1878.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈfa.tɨk/
Audio (file) - Rhymes: -atɨk
- Syllabification: a‧fa‧tyk
Noun
afatyk m pers (feminine afatyczka)
- (pathology) aphasic (one who is afflicted by symptoms of aphasia)
Declension
Declension of afatyk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | afatyk | afatycy |
| genitive | afatyka | afatyków |
| dative | afatykowi | afatykom |
| accusative | afatyka | afatyków |
| instrumental | afatykiem | afatykami |
| locative | afatyku | afatykach |
| vocative | afatyku | afatycy |
Derived terms
adjective
- afatyczny
adverb
- afatycznie
Related terms
noun
- afazja
References
- Antoni Bryk (1878) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter), page 173
- afatyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- afatyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- afatyk in Polish dictionaries at PWN