afart
Danish
Etymology
From af- + art.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɑʊ̯ˌɑːˀd̥]
Noun
afart c (singular definite afarten, plural indefinite afarter)
- variant, variety, variation
Inflection
Declension of afart
common gender | Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | afart | afarten | afarter | afarterne |
genitive | afarts | afartens | afarters | afarternes |