emakeel
Estonian
Etymology
From ema + keel.
Noun
emakeel (genitive emakeele, partitive emakeelt)
- mother tongue
Declension
Inflection of emakeel (ÕS type 13/suur, length gradation)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | emakeel | emakeeled |
accusative | emakeele | emakeeled |
genitive | emakeele | emakeelte |
partitive | emakeelt | emakeeli |
illative | emakeelde emakeelesse | emakeeltesse emakeelisse |
inessive | emakeeles | emakeeltes emakeelis |
elative | emakeelest | emakeeltest emakeelist |
allative | emakeelele | emakeeltele emakeelile |
adessive | emakeelel | emakeeltel emakeelil |
ablative | emakeelelt | emakeeltelt emakeelilt |
translative | emakeeleks | emakeelteks emakeeliks |
terminative | emakeeleni | emakeelteni |
essive | emakeelena | emakeeltena |
abessive | emakeeleta | emakeelteta |
comitative | emakeelega | emakeeltega |
Derived terms
- emakeelne
Further reading
- emakeel in Eesti keele põhisõnavara sõnastik
- emakeel in Eesti keele seletav sõnaraamat
- emakeel in Raadik, M., editor (2018), Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018, Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus, →ISBN
- emakeel in Sõnaveeb