elska
Faroese
Etymology
From Old Norse elska, from Proto-Germanic *aliskōną (“to care for, cultivate, cherish”), from Proto-Germanic *aliskaz (“dear, precious”), from Proto-Germanic *al- (“to spur, drive, be enthusiastic”), from Proto-Indo-European *el-, *lā- (“to drive, move, go”).
Verb
elska (third person singular past indicative elskaði, third person plural past indicative elskaðu, supine elskað)
- to love
- Eg elski teg.
- I love you.
- Antin elskar tú tað, ella hatar tú tað.
- Either you love it or you hate it.
- Eg elski teg.
Conjugation
Conjugation of elska
| v-30 | ||||
| infinitive | elska | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | elskandi | |||
| past participle a6 | elskaður | |||
| supine | elskað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | elski | elskar | elskar | elska |
| past | elskaði | elskaði | elskaði | elskaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | elska! | — | elskið! |
Synonyms
- unna, ynna, alska
Antonyms
- hata
Icelandic
Etymology
From Old Norse elska.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛlska/
Noun
elska f (genitive singular elsku, nominative plural elskur)
- love
- Ekki gráta elsku vinur.
- Don't cry dear friend.
- Ekki gráta elsku vinur.
Declension
declension of elska
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | elska | elskan | elskur | elskurnar |
| accusative | elsku | elskuna | elskur | elskurnar |
| dative | elsku | elskunni | elskum | elskunum |
| genitive | elsku | elskunnar | elska/elskna | elskanna/elsknanna |
Derived terms
- elskan mín
Verb
elska (weak verb, third-person singular past indicative elskaði, supine elskað)
- (transitive, intransitive, with accusative) to love syn.
- Ég elska konuna mína.
- I love my wife.
- Hann elskaði mig aldrei.
- He never loved me.
- Ég elska konuna mína.
Conjugation
elska — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að elska | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | elskað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | elskandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég elska | við elskum | present (nútíð) | ég elski | við elskum |
| þú elskar | þið elskið | þú elskir | þið elskið | ||
| hann, hún, það elskar | þeir, þær, þau elska | hann, hún, það elski | þeir, þær, þau elski | ||
| past (þátíð) | ég elskaði | við elskuðum | past (þátíð) | ég elskaði | við elskuðum |
| þú elskaðir | þið elskuðuð | þú elskaðir | þið elskuðuð | ||
| hann, hún, það elskaði | þeir, þær, þau elskuðu | hann, hún, það elskaði | þeir, þær, þau elskuðu | ||
| imperative (boðháttur) | elska (þú) | elskið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| elskaðu | elskiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
elskast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að elskast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | elskast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | elskandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég elskast | við elskumst | present (nútíð) | ég elskist | við elskumst |
| þú elskast | þið elskist | þú elskist | þið elskist | ||
| hann, hún, það elskast | þeir, þær, þau elskast | hann, hún, það elskist | þeir, þær, þau elskist | ||
| past (þátíð) | ég elskaðist | við elskuðumst | past (þátíð) | ég elskaðist | við elskuðumst |
| þú elskaðist | þið elskuðust | þú elskaðist | þið elskuðust | ||
| hann, hún, það elskaðist | þeir, þær, þau elskuðust | hann, hún, það elskaðist | þeir, þær, þau elskuðust | ||
| imperative (boðháttur) | elskast (þú) | elskist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| elskastu | elskisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
elskaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | elskaður | elskuð | elskað | elskaðir | elskaðar | elskuð | |
| accusative (þolfall) | elskaðan | elskaða | elskað | elskaða | elskaðar | elskuð | |
| dative (þágufall) | elskuðum | elskaðri | elskuðu | elskuðum | elskuðum | elskuðum | |
| genitive (eignarfall) | elskaðs | elskaðrar | elskaðs | elskaðra | elskaðra | elskaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | elskaði | elskaða | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu | |
| accusative (þolfall) | elskaða | elskuðu | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu | |
| dative (þágufall) | elskaða | elskuðu | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu | |
| genitive (eignarfall) | elskaða | elskuðu | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu | |
Synonyms
- (love def.): unna
Derived terms
- ég elska þig
- elskast
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- elsket
Verb
elska
- simple past of elske
- past participle of elske
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Old Norse elska
Verb
elska (present tense elskar, past tense elska, past participle elska, passive infinitive elskast, present participle elskande, imperative elsk/elska)
- alternative form of elske
References
- “elska” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Alternative forms
- ælska (Old East Norse)
Etymology
From Proto-Germanic *aliskōną (“to care for, cultivate, cherish”), from Proto-Germanic *aliskaz (“dear, precious”), from Proto-Germanic *al- (“to spur, drive, be enthusiastic”), from Proto-Indo-European *el-, *lā- (“to drive, move, go”). Related to Old Norse elskr (“dear, beloved”), Old English ellen (“courage, zeal”). More at ellen.
Verb
elska
- to love
Derived terms
- elskandi m
References
- elska in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press