elmacı

elmacı

Turkish

Etymology

From elma (“apple”) +‎ -cı.

Pronunciation

• IPA^(key): [elmɑˈd͡ʒɯ]
• Hyphenation: el‧ma‧cı

Noun

elmacı (definite accusative elmacıyı, plural elmacılar)

1. a person who sells or grows apples

Declension

Inflection
Nominative	elmacı
Definite accusative	elmacıyı
	Singular	Plural
Nominative	elmacı	elmacılar
Definite accusative	elmacıyı	elmacıları
Dative	elmacıya	elmacılara
Locative	elmacıda	elmacılarda
Ablative	elmacıdan	elmacılardan
Genitive	elmacının	elmacıların
Possessive forms Singular Plural 1st singular elmacım elmacılarım 2nd singular elmacın elmacıların 3rd singular elmacısı elmacıları 1st plural elmacımız elmacılarımız 2nd plural elmacınız elmacılarınız 3rd plural elmacıları elmacıları

Derived terms

• elmacılık