ellendig
Dutch
Etymology
From ellende + -ig
Pronunciation
Audio (file)
Adjective
ellendig (comparative ellendiger, superlative ellendigst)
- miserable, hapless
Inflection
Inflection of ellendig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ellendig | |||
inflected | ellendige | |||
comparative | ellendiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ellendig | ellendiger | het ellendigst het ellendigste | |
indefinite | m./f. sing. | ellendige | ellendigere | ellendigste |
n. sing. | ellendig | ellendiger | ellendigste | |
plural | ellendige | ellendigere | ellendigste | |
definite | ellendige | ellendigere | ellendigste | |
partitive | ellendigs | ellendigers | — |
Synonyms
- erbarmelijk, rampzalig