aeternalis
Latin
Etymology
aeternus (“eternal, endless”) + -ālis
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ae̯.terˈnaː.lis/, [ae̯.tɛrˈnaː.lɪs]
Adjective
aeternālis (neuter aeternāle); third declension
- everlasting, eternal
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | aeternālis | aeternāle | aeternālēs | aeternālia | |
Genitive | aeternālis | aeternālium | |||
Dative | aeternālī | aeternālibus | |||
Accusative | aeternālem | aeternāle | aeternālēs, aeternālīs | aeternālia | |
Ablative | aeternālī | aeternālibus | |||
Vocative | aeternālis | aeternāle | aeternālēs | aeternālia |
References
- aeternalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aeternalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette