elegantulus
Latin
Etymology
ēlegāns + -ulus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eː.leˈɡan.tu.lus/, [eːɫ̪ɛˈɡän̪t̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /e.leˈɡan.tu.lus/, [eleˈɡän̪t̪ulus]
Adjective
ēlegantulus (feminine ēlegantula, neuter ēlegantulum); first/second-declension adjective
- rather elegant
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēlegantulus | ēlegantula | ēlegantulum | ēlegantulī | ēlegantulae | ēlegantula | |
Genitive | ēlegantulī | ēlegantulae | ēlegantulī | ēlegantulōrum | ēlegantulārum | ēlegantulōrum | |
Dative | ēlegantulō | ēlegantulō | ēlegantulīs | ||||
Accusative | ēlegantulum | ēlegantulam | ēlegantulum | ēlegantulōs | ēlegantulās | ēlegantula | |
Ablative | ēlegantulō | ēlegantulā | ēlegantulō | ēlegantulīs | |||
Vocative | ēlegantule | ēlegantula | ēlegantulum | ēlegantulī | ēlegantulae | ēlegantula |
References
- elegantulus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016