Aesculetum
See also: aesculetum
Latin
Etymology
From aesculētum (“oak forest”), from aesculus (“Italian oak”) + -ētum (“grove”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ae̯s.kuˈleː.tum/, [ae̯s.kʊˈɫeː.tũ]
Noun
Aesculētum n (genitive Aesculētī); second declension
- a location in Rome
Inflection
Second declension.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Aesculētum |
Genitive | Aesculētī |
Dative | Aesculētō |
Accusative | Aesculētum |
Ablative | Aesculētō |
Vocative | Aesculētum |
References
- Aesculetum in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press