eiulans
Latin
Etymology
Present participle of ēiulō.
Participle
ēiulāns m or f or n (genitive ēiulantis); third declension
- lamenting
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ēiulāns | ēiulāns | ēiulantēs | ēiulantia | |
Genitive | ēiulantis | ēiulantis | ēiulantium | ēiulantium | |
Dative | ēiulantī | ēiulantī | ēiulantibus | ēiulantibus | |
Accusative | ēiulantem | ēiulāns | ēiulantēs, ēiulantīs | ēiulantia | |
Ablative | ēiulante, ēiulantī1 | ēiulante, ēiulantī1 | ēiulantibus | ēiulantibus | |
Vocative | ēiulāns | ēiulāns | ēiulantēs | ēiulantia |
1When used purely as an adjective.