Eingang
German
Etymology
From Middle High German ingang, from Old High German ingang (“entrance”), from Proto-Germanic *inngangaz. Cognate with Dutch ingang (“entrance”), English ingang (“entrance”). More at ingang.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʔaɪ̯nˌɡaŋ/
audio (file)
Noun
Eingang m (genitive Eingangs or Einganges, plural Eingänge)
- entrance, entry
- arrival
- input
- entrance gate, doorway, hall, passage
- orifice
- inlet, mouth (of a river)
- introduction
- importation
- access
- beginning, preface, preamble, prologue
- receipt
Declension
Declension of Eingang
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Eingang | die | Eingänge |
genitive | eines | des | Einganges, Eingangs | der | Eingänge |
dative | einem | dem | Eingang, Eingange1 | den | Eingängen |
accusative | einen | den | Eingang | die | Eingänge |
1Now uncommon, see notes
Antonyms
- Ausgang
Derived terms
- eingängig
- Eingangsöffnung
- Eingangstor
- Eingangstür
- Eingangswort
- Haupteingang
- Hauseingang
- Hofeingang
- Nachteingang
- Nebeneingang
- Schuleingang
Further reading
- Eingang in Duden online
- Eingang in DWDS (Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache)