effrico
Latin
Alternative forms
- exfricō
Etymology
Formed by the prefixation of ex- + fricō, the x being assimilated to the following f.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈef.fri.koː/, [ˈɛfːrɪkoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈef.fri.ko/, [ˈɛfːriko]
Verb
effricō (present infinitive effricāre, perfect active effrixī, supine effricātum); first conjugation
- ; (post-Augustan, transitive, rare)
- (literally) I rub off or out
- (figuratively) I scrub clean of accumulated débris
- circa AD 65, Lucius Annaeus Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, letter xcv, § 36:
- Illis autem hebetibus et optusis aut mala consuetudine obsessis diu robigo animorum effricanda est.
- circa AD 65, Lucius Annaeus Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, letter xcv, § 36:
Conjugation
Conjugation of effricō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | effricō | effricās | effricat | effricāmus | effricātis | effricant |
imperfect | effricābam | effricābās | effricābat | effricābāmus | effricābātis | effricābant | |
future | effricābō | effricābis | effricābit | effricābimus | effricābitis | effricābunt | |
perfect | effrixī | effrixistī | effrixit | effriximus | effrixistis | effrixērunt, effrixēre | |
pluperfect | effrixeram | effrixerās | effrixerat | effrixerāmus | effrixerātis | effrixerant | |
future perfect | effrixerō | effrixeris | effrixerit | effrixerimus | effrixeritis | effrixerint | |
passive | present | effricor | effricāris, effricāre | effricātur | effricāmur | effricāminī | effricantur |
imperfect | effricābar | effricābāris, effricābāre | effricābātur | effricābāmur | effricābāminī | effricābantur | |
future | effricābor | effricāberis, effricābere | effricābitur | effricābimur | effricābiminī | effricābuntur | |
perfect | effricātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | effricātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | effricātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | effricem | effricēs | effricet | effricēmus | effricētis | effricent |
imperfect | effricārem | effricārēs | effricāret | effricārēmus | effricārētis | effricārent | |
perfect | effrixerim | effrixerīs | effrixerit | effrixerīmus | effrixerītis | effrixerint | |
pluperfect | effrixissem | effrixissēs | effrixisset | effrixissēmus | effrixissētis | effrixissent | |
passive | present | effricer | effricēris, effricēre | effricētur | effricēmur | effricēminī | effricentur |
imperfect | effricārer | effricārēris, effricārēre | effricārētur | effricārēmur | effricārēminī | effricārentur | |
perfect | effricātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | effricātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | effricā | — | — | effricāte | — |
future | — | effricātō | effricātō | — | effricātōte | effricantō | |
passive | present | — | effricāre | — | — | effricāminī | — |
future | — | effricātor | effricātor | — | — | effricantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | effricāre | effrixisse | effricātūrum esse | effricārī | effricātum esse | effricātum īrī | |
participles | effricāns | — | effricātūrus | — | effricātus | effricandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
effricandī | effricandō | effricandum | effricandō | effricātum | effricātū |
Descendants
- Galician: esfregar
- Portuguese: esfregar
References
- “effrĭco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- effrĭco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 575/3
- “effricō” on page 592/2 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)