efeneardian
Old English
Etymology
Equivalent to efen- + eardian.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌe.fenˈæ͜ɑr.di.ɑn/, [ˌe.venˈæ͜ɑrˠ.di.ɑn]
Verb
efeneardian
- to dwell together
Conjugation
Conjugation of efeneardian (weak class 2)
infinitive | efeneardian | efeneardienne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | efeneardiġe | efeneardode |
2nd-person singular | efeneardast | efeneardodest |
3rd-person singular | efeneardaþ | efeneardode |
plural | efeneardiaþ | efeneardodon |
subjunctive | present | past |
singular | efeneardiġe | efeneardode |
plural | efeneardiġen | efeneardoden |
imperative | ||
singular | efenearda | |
plural | efeneardiaþ | |
participle | present | past |
efeneardiende | (ġe)efeneardod |
References
- EFENEARDIĠENDE in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary