eendenkuiken
Dutch
Etymology
Compound of eend (“duck”) + -en- (interfix) + kuiken (“chick, nestling, young bird”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈeːn.də(n)ˌkœy̯.kə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: een‧den‧kui‧ken
Noun
eendenkuiken n (plural eendenkuikens, diminutive eendenkuikentje n)
- duckling (juvenile duck)
- Synonym: eendje