edictatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ēdictō
Participle
ēdictātus m (feminine ēdictāta, neuter ēdictātum); first/second declension
- proclaimed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēdictātus | ēdictāta | ēdictātum | ēdictātī | ēdictātae | ēdictāta | |
Genitive | ēdictātī | ēdictātae | ēdictātī | ēdictātōrum | ēdictātārum | ēdictātōrum | |
Dative | ēdictātō | ēdictātae | ēdictātō | ēdictātīs | ēdictātīs | ēdictātīs | |
Accusative | ēdictātum | ēdictātam | ēdictātum | ēdictātōs | ēdictātās | ēdictāta | |
Ablative | ēdictātō | ēdictātā | ēdictātō | ēdictātīs | ēdictātīs | ēdictātīs | |
Vocative | ēdictāte | ēdictāta | ēdictātum | ēdictātī | ēdictātae | ēdictāta |