ecce hic
Latin
Etymology
From ecce + hīc. Attested in Egeria, Augustine, and Gregory of Tours.[1]
Pronunciation
- (Proto-Romance) IPA(key): /(a)kke ˈɪk/
Adverb
ecce hīc (not comparable)
- (Late Latin) here (emphatic)
Descendants
- Padanian:
- Piedmontese: si, zi
- Northern Gallo-Romance:
- Old Franco-Provençal: *cé ⇒ eysi, aici
- Franco-Provençal: cé
- Old French: ci (central), chi (northern)
- Franc-Comtois: si
- Middle French: cy, sique
- French: ci
- Lorrain: si
- Norman: chite (Bray)
- Picard: chi, chique (Vraignes)
- Walloon: ci
- Old Franco-Provençal: *cé ⇒ eysi, aici
- Southern Gallo-Romance:
- Catalan: ací
- Old Occitan: si, ci ⇒ aici, aicit
- Occitan: aicí, eicí
- Gascon: ací
- Occitan: aicí, eicí
- Forms with /i-/ added by analogy with derivatives of illōc:
- Padanian:
- Piedmontese: issi
- Northern Gallo-Romance:
- Old Franco-Provençal: ici
- Franco-Provençal: icé
- Oïl:
- Bourbonnais-Berrichon: icite, éci, écit
- Bourguignon: icin
- French: ici
- Lorrain: icite
- Norman: ich'in, icin, ichen
- Picard: ichi
- Old Franco-Provençal: ici
- Padanian:
See also
- ecce hoc
- *eccum hīc
References
- Walther von Wartburg (1928–2002), “hīc”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 4: G H I, page 423
- Sornicola, Rosanna. 2011. Per la storia dei dimostrativi romanzi: i tipi neutri [tso], [so], [ço], [tʃo] e la diacronia dei dimostrativi latini. Zeitschrift für romanische Philologie 127. 1–80. 282.