eblandiens
Latin
Etymology
Present participle of ēblandior.
Participle
ēblandiēns m or f or n (genitive ēblandientis); third declension
- flattering (obtaining by flattery)
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ēblandiēns | ēblandiēns | ēblandientēs | ēblandientia | |
Genitive | ēblandientis | ēblandientis | ēblandientium | ēblandientium | |
Dative | ēblandientī | ēblandientī | ēblandientibus | ēblandientibus | |
Accusative | ēblandientem | ēblandiēns | ēblandientēs, ēblandientīs | ēblandientia | |
Ablative | ēblandiente, ēblandientī1 | ēblandiente, ēblandientī1 | ēblandientibus | ēblandientibus | |
Vocative | ēblandiēns | ēblandiēns | ēblandientēs | ēblandientia |
1When used purely as an adjective.