ebediyet
Turkish
Etymology
From Arabic أَبَدِيَّة (ʾabadiyya).
Pronunciation
- Hyphenation: e‧be‧di‧yet
Noun
ebediyet (definite accusative ebediyeti, plural ebediyetler)
- Synonym of sonsuzluk
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ebediyet | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | ebediyeti | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | ebediyet | ebediyetler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | ebediyeti | ebediyetleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | ebediyete | ebediyetlere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | ebediyette | ebediyetlerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | ebediyetten | ebediyetlerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | ebediyetin | ebediyetlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||