Aemilianus
Latin
Etymology
Aemilius + -ānus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ae̯.mi.liˈaː.nus/, [äe̯mɪlʲiˈäːnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /e.mi.liˈa.nus/, [emiliˈäːnus]
Proper noun
Aemiliānus m (genitive Aemiliānī); second declension
- A masculine cognomen — famously held by:
- Publius Cornelius Scipio Africanus Aemilianus (185–129 BCE), general and statesman
- Marcus Aemilius Aemilianus (c. 210–253 CE), Roman emperor in 253 CE
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Aemiliānus | Aemiliānī |
Genitive | Aemiliānī | Aemiliānōrum |
Dative | Aemiliānō | Aemiliānīs |
Accusative | Aemiliānum | Aemiliānōs |
Ablative | Aemiliānō | Aemiliānīs |
Vocative | Aemiliāne | Aemiliānī |