džukela
Serbo-Croatian
Etymology
From Romani džukel (“dog”) [1]
Noun
džùkela f (Cyrillic spelling џу̀кела)
- (derogatory) dog
- mongrel
- scoundrel
- cad
- cur
Declension
Declension of džukela
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | džukela | džukele |
genitive | džukele | džukela |
dative | džukeli | džukelama |
accusative | džukelu | džukele |
vocative | džukelo | džukele |
locative | džukeli | džukelama |
instrumental | džukelom | džukelama |
References
- Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Z., 1971, v. 1, p. 475, džukela: Od cig. džukel »pas«, srodnosa lakal.