dłużny
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dъlžьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdwuʐ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -uʐnɨ
- Syllabification: dłuż‧ny
Adjective
dłużny (not comparable)
- beholden, indebted
- Synonyms: winny, zobowiązany
Declension
Declension of dłużny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | dłużny | dłużne | dłużna | dłużni | dłużne | ||
| genitive | dłużnego | dłużnej | dłużnych | ||||
| dative | dłużnemu | dłużnym | |||||
| accusative | dłużnego | dłużny | dłużne | dłużną | dłużnych | dłużne | |
| instrumental | dłużnym | dłużnymi | |||||
| locative | dłużnej | dłużnych | |||||
Derived terms
noun
- dłużność
Related terms
nouns
- dług
- dłużnik
verbs
- zadłużać
Further reading
- dłużny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dłużny in Polish dictionaries at PWN